Vuil Geld Persvoorstelling
|
Het laatste woord is aan de auteur
En dat is dan vooral een dankwoord aan de vele vrienden en familieleden die er weer bij zijn om mijn nieuwste boek boven het doopvont te houden.
Mijn dank gaat ook naar Jan Goddaer, de voorzitter van Rinkven Golf en Country Club, om de lokalen van deze welvarende sportclub ter beschikking te stellen en voor zijn inleidend woord. Ik wil van deze gelegenheid gebruik maken om mede namens mijn aanwezige golfvrienden hem en zijn medewerkers te feliciteren voor hun inzet. Sportlui, vooral na een minder geslaagd optreden durven als eens zeuren, het gras is te lang, te kort, te droog, te nat, de bunkers te hoog, de greens te snel, maar ze weten natuurlijk allemaal dat ze het aan jullie te danken hebben dat ze hun passie in het mooiste kader van het land kunnen beoefenen.
Bedankt,Wim Verheije, uitgeefdirecteur van Manteau, omdat je er altijd bij bent op mijn grote momenten en om je welbespraakte toespraken, ik herinner mij hoe je onlangs bij de viering van mijn 80ste verjaardag in het Antwerps stadhuis er in slaagde met je laudatio een volle raadzaal een kwartier lang ademloos te laten toehoren.
Bedankt, Jeroen Kuypers, omdat je als geen ander inzicht hebt op de maatschappelijke relevantie van de faction-thriller en de diepere lagen blootlegt van wat ik soms onbewust en vanuit de buik heb geschreven en die jij als geen ander in woorden en wetten kunt omzetten en benoemen.
En ook bedankt aan al wie mij hielp aan informatie om de feiten zo waarheidsgetrouw mogelijk door de fictie te vermengen, zoals Karel Versyp die contact voor me legde met Jo Lernout. Jo had graag aanwezig geweest. Hij is enkele dagen geleden naar de Filipijnen vertrokken, maar Karel zal er voor zorgen dat hij een gesigneerd exemplaar ter plaatse krijgt.
Om te eindigen nog dit:
In mijn ‘Opmerking van de auteur’ bij het begin van het boek, schreef ik: de roman beweegt zich op de subtiele grens van ware gebeurtenissen en door geruchten en speculaties geïnspireerde fictie, maar blijft onvoorwaardelijk een product van mij verbeelding.
Desondanks meende iemand vanmorgen in een van mijn hoofdpersonages een Vlaams politicus en minister van Staat te herkennen. Mijn antwoord daarop was en is dat ik als een personage portreteer ik soms goede eigenschappen en karaktrekken ontleen aan bestaande personen om die te vermengen met de minder goede eigenschappen van een andere. Om mijn verhaal te vertellen viseer ik dus geen specifiek bestaan persoon, maar wel een syndroom.
En als de lezer zich daarbij tussen de spannende momenten door ook nog een mening wet te vormen over het onderwerp dan is dat mooi meegenomen.
En dan nu: proost!
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
