Emmanuèle Sandron over Bob Mendes
|
 |
Brief van Emmanuèle Sandron
Literair vertaalster van “De kracht van het vuur”
dd. 4 april 2002 |
Liefste Bob,
Ik heb “De smaak van vrijheid” met vlagen van 50 tot 60 bladzijden in één week uitgelezen, het was fabelachtig. Dit boek is echt belangrijk, zowel voor de ouderen voor wie het de herinnering aan de kampen weer levend maakt als voor mijn generatie die veel te weinig weet over wat er toen is gebeurd. Ik heb dus veel geleerd en tegelijk was ik getroffen en ontroerd want ook in dit boek zijn de personages weer uitzonderlijk sterk getekend en nadrukkelijk aanwezig.
Voor iemand die zopas de vertaling van uw magnum opus De kracht van het vuur heeft beëindigd was dit een grote ervaring.
Ik kon niet nalaten op zoek te gaan naar gemeenschappelijke punten en obsessies en de grote kracht en gedrevenheid te ontdekken in het grote oeuvre dat je bezig bent op te bouwen.
Na de persvoorstelling van La Force du Feu tijdens de Foire du Livre schreef je mij: "ik ben blij want het geeft een goed gevoel te weten dat hier iets werd gecreëerd waarop we allebei trots kunnen zijn.” Daarmee wist je mijn eigen gevoelens te verwoorden en ik ben trots dat ik mijn carrière als literaire vertaalster heb kunnen beginnen met een boek van dat niveau.
Dat ben ik nog meer nu ik De smaak van vrijheid heb gelezen .
Vreemd ook dat ik al een hele tijd rondloop met het verlangen iets te schrijven over de Tweede Wereldoorlog.
Jouw boek naar het Frans vertalen is meer dan een mooi litterair werk vertalen of een belangrijk tijdperk in herinnering brengen, het kan bijdragen aan de verzoening tussen het noorden en het zuiden van dit land, het kan ook een deel van de francofone publieke opinie er toe brengen hun oordeel te nuanceren over de houding van Vlamingen tijdens de oorlog. Het boek handelt niet alleen over de smaak van vrijheid, maar ook over de smaak van liefde, van vriendschap en van eerbied.
Als ik durfde zou ik aan de kleine David vele vragen stellen over wat toen gebeurd is, maar misschien hoeft het niet. Ik weet haast zeker dat de antwoorden te vinden zijn tussen de regels van het werk van zijn volwassen alter ego.
Ik denk dus dat mijn antwoord voor de hand ligt: ja! Ja, ik zal De smaak van vrijheid naar het Frans vertalen met evenveel creatief enthousiasme als ik dat deed met De kracht van het vuur.
J'ai lu De smaak van vrijheid en une semaine, à coups de 50-60 pages, c'était absolument fabuleux. Ce livre est important, parce qu'il restitue la mémoire des camps, qu'il apprend des choses que les gens de ma génération connaissent mal (j'ai beaucoup appris), mais il est aussi terriblement émouvant et touchant. Tous les personnages sont extrêmement forts et présents. C'est très intéressant d'entrer dans ce livre-là après avoir traduit La force du feu. On ne peut s'empêcher de voir les points communs, les obsessions communes et les grandes forces d'une oeuvre en train de se faire.
Tu m'écrivais, après la foire du livre:. J'ai été très heureuse que tu me dises cela, car cela correspondait réellement à ce que je ressentais. Je suis en effet emplie de sentiments positifs et je suis fière d'avoir commencé ma carrière de traductrice littéraire avec toi.
Je le suis encore plus maintenant que j'ai lu De smaak van vrijheid... Ce qui est étrange, c'est que je sentais en moi depuis un certain temps qu'il faudrait que j'écrive un jour quelque chose sur la 2e Guerre Mondiale... Traduire De smaak van vrijheid en français, ce serait pour moi 1) transposer une très belle oeuvre littéraire, 2) transmettre la mémoire d'une époque et 3) contribuer à réconcilier le nord et le sud du pays, car ce livre pourrait aider une certaine opinion publique francophone à nuancer son avis sur la position des Flamands durant la guerre... Ce livre donne le goût de la liberté, mais aussi le goût de l'amour, de l'amitié et de l'honneur.
J'aurais envie de poser beaucoup de questions au petit David, mais je n'ose pas... Je me dis que les réponses que je cherche sont habilement distillées dans l'oeuvre de Bob adulte...
Donc, je crois que tu l'as compris, ma réponse à ta question n° 1 est oui: oui, j'aurais le même enthousiasme créatif à traduire Le goût de la liberté!
Je t'embrasse
Emmanuèle
|
|
|
|
|
|
|
|
|
